PERSTEKST BIJ DE TENTOONSTELLING VAN
BEATRIJS ASSELBERGS

IN HET GRIEKS ZEEMANSHUIS TE ANTWERPEN
VAN 6 TOT EN MET 20 OKTOBER 2001
Vlasmarkt 28 2000 Antwerpen

Woe. t/m vrij. vanaf 18 uur. In het weekeinde vanaf 17 uur.

Extra openingsuren waarbij de kunstenaar aanwezig is:
vr. en za. tussen ±16:00 en ±18:00 uur.


Vormgever in metaal Beatrijs Asselbergs heeft zeven jaar gewoond en gewerkt te Antwerpen. Deze periode wil zij afsluiten met een kleine overzichtstentoonstelling - een retrospectieve die nog een symbolische meerwaarde krijgt: Beatrijs wordt in oktober 40.

De Nederlandse kunstenares heeft voor het Grieks Huis armuren, vrij werk en beelden geselecteerd.

De armuren - van het franse armoire (kast) en armatuur (wat iets vasthoudt) -worden gekenmerkt door een combinatie van allerhande metaalbewerking-technieken en bestaan veelal uit metalen dragers, geplooide staalplaat, buiswerk en profielen, smeed- en laswerk. Ze springen in het oog door hun esthetische uitstraling, maar hebben tegelijkertijd een functionele waarde. Het esthetische verhaal van de ontwerper versmelt met dat van de koper-gebruiker: door de persoonlijke dingen die deze in deze kasten stopt drukt ook hij zijn stempel op het kunstwerk.

Naast deze armuren die ze tot haar functionele werk rekent, toont Beatrijs schalen, die ze als een schakel beschouwd tussen haar functioneel en vrij werk. Beatrijs begon met zilverwerk in 1994 met het doel ijzersmeedwerk en zilver te combineren. Met haar zilverwerk won ze in 2000 de Wim Iebensprijs in het Museum voor Sierkunst te Gent.

Opvallend in dit werk is de steeds weerkerende vorm van de driehoek, de drie poten, de drie punten, wat garant staat voor een stevige constructie.

In de categorie vrij werk toont zij beelden uit de serie "Strijders". Ze werd geïnspireerd door het boek "De strategie van de Samoerai" van Miyamoto Musashi, dat tactieken omschrijft om de tegenstander om te brengen. Ook in werken als Zwaluwslag (smeedijzer, snijbrander en laswerk), Kop en schouders en Opstapje zijn de drie poten kenmerkend.

Net zoals in haar armuren twee elementen verenigd worden (esthetiek en functionaliteit), wil Beatrijs in haar beelden een dualiteit verenigen: ze zijn de uitdrukking van haar psyche, maar moeten ook aardig zijn om naar te kijken. Hun betekenis krijgt vorm door de interpretatie van de toeschouwer.

Beatrijs heeft meer verwezenlijkt dan wat hier getoond kan worden. Zo is er de maquette "Toren", een werk dat op een dijk bij een rivier zou komen te staan, bij bomen die even groot waren als het werk zelf. Het werk zou in de loop der tijd één kunnen worden met de natuur.

In haar ontwerp voor het project Schijnpoort, "Een betere poort voor Antwerpen-Noord" (een constructie met lantaarnpalen) speelde de beweging en de kracht van het water een belangrijke rol. Kunstwerken maken of beeldende ingrepen doen in een omgeving waar haast niemand beweegt, daar was het haar om te doen.

Beatrijs Asselbergs volgde een las-, constructie- en praktijkopleiding (Kunstacademie Kampen, afdeling metaal) die haar in staat stelde tot op de halve millimeter correct te werken. Maar de uitdaging in haar werk is voor haar een andere dan een louter technische.

Zij ontleent de dynamiek in haar werk vaak aan de menselijke beweging (o.a. ballet en karate) én de oerkrachten van de natuur (o.a. de beweging van het water, de wind). Die combinatie is er wellicht voor verantwoordelijk dat al haar werk in de eerste plaats een indruk van beweging geeft. Achter een oersterke technische realisatie zit een speels element verborgen en dat is wat het eerst opvalt.

Beatrijs Asselbergs geeft een nieuwe betekenis aan de omschrijving die ze voor zichzelf bedacht: vormgever in metaal, een kernachtige term die inderdaad de lading dekt omdat metaal de enige constante vormt in haar werk. Maar wat het eerst in het oog springt is werk dat leeft, vibreert, vol beweging zit en door zijn dynamisme en kleurgebruik een bijzonder positieve kracht uitstraalt.

Asselbergs herdefinieert het begrip metaal: het is haar prestatie door en ondanks stug materiaal als metaal te bewerken te komen tot kunstwerken die in de eerste plaats getuigen van gevoeligheid en gratie.

Beatrijs Asselbergs heeft Antwerpen bedacht met een fascinerend én ontroerend artistiek afscheidscadeau dat ook een groet inhoudt aan kunstenaars met wie ze in deze periode heeft kunnen samenwerken, zoals Idir Mecibah.

Deze expositie in het Grieks Huis is een bloemlezing uit het werk van Beatrijs Asselbergs dat al zijn geheimen voor u wil prijsgeven.